تصویب طرح «مجوز مشروط اجرای برجام» در عین حال که دغدغه مقام معظم رهبری را مرتفع کرده و همچنین الزام قانونی ایفای نقش مجلس را محقق میکند، با تعیین برخی شروط میتواند به اجرای درست برجام و در عین حال رفع برخی از نقاط ضعف آن، کمک کند.
تصویب طرح «مجوز مشروط اجرای برجام» در عین حال که دغدغه مقام معظم رهبری را مرتفع کرده و همچنین الزام قانونی ایفای نقش مجلس را محقق میکند، با تعیین برخی شروط میتواند به اجرای درست برجام و در عین حال رفع برخی از نقاط ضعف آن، کمک کند.
متن یادداشت مهدی محمدی با عنوان «درباره اهمیت معادله تعلیق در برابر تعلیق» به شرح ذیل است:
تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی بر اینکه اولا ایران خواهان رفع (لغو) تحریم ها بوده نه تعلیق آن و ثانیا در صورت اصرار طرف غربی بر تعلیق تحریم ها، ایران نیز متقابلا صرفا برخی فعالیت هایش را تعلیق خواهد کرد، می تواند کل معادله اجرای برجام را تغییر دهد.
از ماه ها قبل، این بحث در مباحثات علنی و خصوصی با تیم محترم مذاکره کننده وجود داشت که اگر غربی ها صرفا حاضر به تعلیق تحریم ها هستند –به معنای توقف اجرای قوانین تحریم و حفظ زیرساخت حقوقی آنها در بلند مدت- ایران نیز صرفا باید به تعلیق برخی فعالیت های های هسته ای خود بپردازد نه بیشتر. به یاد ندارم که این بحث حتی یک بار هم پاسخی درخور پیدا کرده باشد. ولی اگر به متن برجام مراجعه کنیم روشن است که معادله نهفته در برجام معادله تعلیق-برچیدن است نه تعلیق-تعلیق. در ازای تعلیق هایی که از سوی ۱+۵ وعده داده شده، آنچه از سوی ایران رخ می دهد برچیدن برنامه هسته ای است نه تعلیق آن. بسیار مهم است توجه کنیم وقتی نوبت به برنامه هسته ای ایران برسد، فرق میان تعلیق و برچیدن، موضوعی بسیار با اهمیت است که تفاوت هایی بنیادین ایجاد می کند.
حمید رسایی: بهترین راهی که در برابر مجلس برای بررسی برجام قرار دارد این است که مجلس «برجام» را به صورت کامل بررسی و بعد نقاط ضعف و قوت و ایرادات آن را برای اصلاح به دولت اعلام کند، یعنی مجلس توافق هستهای را نه رد کند و نه تصویب، بلکه ایرادات آن را برای اصلاح به دولت اعلام کند مانند شورای نگهبان که مصوبات مجلس شورای اسلامی را نه رد میکند و نه تصویب بلکه ایرادات را برای اصلاح مجدداً به مجلس ارجاع میدهد.