بندهای موشکی قطعنامه ؛ بهانه‌ای برای فشارهای آینده بر ایران/ خواب آمریکا برای بالستیک‌های ایرانی

بی‌شک یکی از موضوعاتی که پس از توافق اولیه و قطعنامه شورای امنیت توجه متخصصین را به خود جلب کرد، موضوع موشک‌های بالستیک ایران بود.

 

لذا یک روز پس از تصویب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل درباره ایران، بود که محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه کشورمان در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حاضر شد تا به تشریح روند شکل‌گیری برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، تعهدات دو طرف و الزامات قطعنامه اخیر بپردازد.

 

در این گزارش علاوه بر توضیحات ظریف درخصوص مباحث موشکی به بررسی توان جمهوری اسلامی ایران در این حوزه و تلاش غرب برای جلوگیری از رشد و تعالی جمهوری اسلامی می‌پردازد.

 

اهمیت معادله تعلیق در برابر تعلیق

متن یادداشت مهدی محمدی با عنوان «درباره اهمیت معادله تعلیق در برابر تعلیق» به شرح ذیل است:

تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی بر اینکه اولا ایران خواهان رفع (لغو) تحریم ها بوده نه تعلیق آن و ثانیا در صورت اصرار طرف غربی بر تعلیق تحریم ها، ایران نیز متقابلا صرفا برخی فعالیت هایش را تعلیق خواهد کرد، می تواند کل معادله اجرای برجام را تغییر دهد.

از ماه ها قبل، این بحث در مباحثات علنی و خصوصی با تیم محترم مذاکره کننده وجود داشت که اگر غربی ها صرفا حاضر به تعلیق تحریم ها هستند –به معنای توقف اجرای قوانین تحریم و حفظ زیرساخت حقوقی آنها در بلند مدت- ایران نیز صرفا باید به تعلیق برخی فعالیت های های هسته ای خود بپردازد نه بیشتر. به یاد ندارم که این بحث حتی یک بار هم پاسخی درخور پیدا کرده باشد. ولی اگر به متن برجام مراجعه کنیم روشن است که معادله نهفته در برجام معادله تعلیق-برچیدن است نه تعلیق-تعلیق. در ازای تعلیق هایی که از سوی ۱+۵ وعده داده شده، آنچه از سوی ایران رخ می دهد برچیدن برنامه هسته ای است نه تعلیق آن. بسیار مهم است توجه کنیم وقتی نوبت به برنامه هسته ای ایران برسد، فرق میان تعلیق و برچیدن، موضوعی بسیار با اهمیت است که تفاوت هایی بنیادین ایجاد می کند.

بهترین راهی که در برابر مجلس برای بررسی برجام قرار دارد: نمایندگان مجلس «برجام» را نه رد کنند و نه تصویب بلکه ایرادات برجام را برای اصلاح به دولت ارجاع دهند

حمید رسایی: بهترین راهی که در برابر مجلس برای بررسی برجام قرار دارد این است که مجلس «برجام» را به صورت کامل بررسی و بعد نقاط ضعف و قوت و ایرادات آن را برای اصلاح به دولت اعلام کند، یعنی مجلس توافق هسته‌ای را نه رد کند و نه تصویب، بلکه ایرادات آن را برای اصلاح به دولت اعلام کند مانند شورای نگهبان که مصوبات مجلس شورای اسلامی را نه رد می‌کند و نه تصویب بلکه ایرادات را برای اصلاح مجدداً به مجلس ارجاع می‌دهد.