آیا قضاوت اصلاح‌طلبان دربارۀ سخنرانی حسن عباسی به حق بود؟
سخنرانی اخیر استاد حسن عباسی در تاریخ ۲۵ فروردین ماه ۹۴ در جمع دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، دستاویز تازه‌ای را برای برخی سایت‌ها و رسانه‌های منتقد اصلاح‌طلب فراهم ساخت تا به سنت دیرین به جای تامل و برخورد منطقی با آن، به تحریف سخن و تخریب شخصیت وی بپردازند.
این رسانه‌ها با نثار عناوینی چون: چهره تندرو، جنجالی و تهمت‌زن و با انتخاب تیترهایی چون: پیدا شدن دوباره سر و کله حسن عباسی، ادعای خطرناک حسن عباسی علیه رئیس جمهور و … سعی در تخریب وجهه و خفیف ساختن شخصیت وی نمودند. در صورتی که کلیت سخنان ایشان در جهت افشای شیطنت اسرائیلی‌ها و کمک به رفع ابهام و پیشنهاد پاسخگویی به شیطنت رسانه‌های معاند و مغرض اسرائیلی توسط دولت و از طریق انتشار بیانیه و تکذیب این ادعاها بوده است.
حال این سؤال مطرح است که مگر اصل ماجرا و جان کلام چه بوده است که رسانه‌های اصلاح‌طلب را اینگونه برآشفته، تا جایی که قدرت و دقت تفکر را از آنان سلب کرده و از حریم عدل و انصاف به دور ساخته است؟
اما اصل ماجرا، به قول واضح دکتر عباسی از خباثت و شیطنت اسرائیل برای زمین زدن و مسأله‌دار کردن دولت ما سرچشمه می‌گیرد. بدین معنا که روزنامه یدیوت آحارانوت با درج مطلبی به زبان انگلیسی آنهم پس از گذشت ۲۷ سال از انتشار اولیه آن به زبان عبری، مدعی شده است که در سال ۱۳۶۵ یعنی دو سال مانده به آخر جنگ تحمیلی، جلسه‌ای در هتل پاریزیانای پاریس برگزار میشود. در این جلسه دو نفر ایرانی و یک‌نفر به ظاهر آمریکایی حضور می‌یابند که بعدها مشخص میشود که این فرد به ظاهر آمریکایی مشاور ضد تروریست نخست وزیر اسرائیل بوده است. همچنین بدون آنکه نامی توسط دکتر عباسی به میان آمده باشد، از کلیشه روزنامه اسرائیلی مشخص میشود که فرد ایرانی دکتر حسن روحانی و فردی به نام منوچهر قربانی‌فر از فراریان ایرانی پس از انقلاب و از دلالان به نام اسلحه بوده است.
به نوشته این روزنامه در این جلسه دکتر روحانی از انعطاف بیش از حد غرب در مقابل امام خمینی شکایت می‌کند.
با این وجود این سؤال مطرح میشود که آیا شایسته‌ترین سخن و اقدام، بیان اصل ماوقع بدون پیش‌داوری و توجه به پیشنهاد منطقی دکتر عباسی نمی‌باشد؟
آیا در چنین شرایطی دستگاه اطلاع‌رسانی دولت بخصوص رسانه‌های نزدیک و وابسته به آن نباید در اسرع وقت به ابهام‌زدایی و افشای حقیقت ماجرا دست بزنند؟
آیا مطالبه دکتر عباسی برای صدور بیانیه و تکذیب ادعاهای رسانه اسرائیلی در جهت تقویت دولت و رئیس جمهور محترم نیست؟
آیا این سخن دکتر عباسی که در صورت تکذیب این ادعا و رفع شبهه، دست دولت را هم می‌بوسیم، از حسن نیت وی سرچشمه نمی‌گیرد؟
اما آنچه در سخن دکتر عباسی نیامده و باید بدان پرداخت، یادآوری این سخن تاریخی امام راحل است که “اسرائیل آنقدر خبیث است که اگر به بحر اکبر هم دست بزند نجس میشود”
در حقیقت رسانه اسرائیلی با این کار خود بار دیگر مهر تاییدی بر این کلام تاریخی امام راحل زده و اعتراف می‌کند که نزدیکی و همنشینی هریک از اعضای پلید این رژیم جنایتکار با هرکس، موجب لکه‌دار ساختن آن فرد میشود.
کاری که با بسیاری از مقامات کشورهای مرتجع عرب همچون رهبران و مسئولان کشورهای عربستان سعودی، قطر، ترکیه و … صورت گرفته و موجبات خفت و خواری آنان را در پیشگاه خدا و خلق فراهم ساخته است.
بی‌جهت نیست که در چنین شرایطی و بدون آنکه بیانیه‌ای از سوی دولت در تکذیب ادعاهای روزنامه یدیوت آحارانوت صادر شود، بر نگرانی و دغدغه‌های مردم کشورمان نسبت به اهداف شوم آمریکا به عنوان حامی اصلی اسرائیل غاصب در مذاکرات هسته‌ای افزوده خواهد شد.
درود بر دکتر و حقیقت جویان